Eredivisie

De ziel van De Graafschap: ontploffingen op de Spinnekop

8 november 2018

Op zoek naar de ziel van onze achttien Eredivisie-stadions vragen SANTOS en de Eredivisie CV 18 bekende voetbalfans (van een beetje bekend tot heel bekend) wat hun club voor hen betekent. Vandaag Sjoerd Weikamp, lid van de Raad van Commissarissen van De Graafschap en bovenal supporter. Over ontploffingen op de Spinnekop, Ali Ibrahim en een gulle Danny Buijs.

Naar-het-stadion-tip

“Supporters van andere clubs die het genot hebben gehad De Vijverberg te bezoeken, weten dat ze welkom zijn bij Café Masselink om samen een biertje te drinken. Minder bekend: omdat we zo weinig parkeerplekken hebben bij het prachtig gelegen stadion is de tocht door de wijken richting de Lijsterbeslaan van onbeschrijfbare schoonheid. Vaders met zonen aan de hand, moeders met dochters, opa’s met oma’s.”

“Voor de ramen van de woningen zie je regelmatig mensen staan, gewoon kijken naar de blauw-witte stoet. Af en toe zwaait er iemand, misschien wel naar een opa of oma die hij alleen kent van de tocht naar het stadion. Goud. Ben je een natuurliefhebber, dan kun je vanuit de wijk Schöneveld via de Vossenstraat en natuurgebied De Zumpe naar het stadion. Door de bomen heen zie je de stadionlampen, hoor je het gezang en ruik je bier en gehaktballen. Veel mooier wordt het niet, hoor.”

Ultiem stadiongeluk

“Wij De Graafschap-supporters krijgen een harde opvoeding: steeds weer vallen en opstaan. In onze prijzenkast geen bekers, geen zilver en al helemaal geen goud. In onze prijzenkast liggen boeken vol verhalen. Op de Spinnekop (al sta ik daar door mijn RvC-rol een tijdje niet, ik ga ooit weer terug) tussen vrienden en bekenden samen ontploffen op de momenten dat je het niet meer verwacht, bijvoorbeeld. Zo werden we ooit thuis kampioen tegen Eagles: 0-2 achter en vlak voor tijd alsnog met 3-2 winnen.”

“Maar ook oer-Doetinchemmer Rogier Meijer die vlak voor tijd de 1-1 binnen knikt tegen Twente, dat daardoor de titel verspeelde. Of Bryan Smeets tegen Ajax, bam. En nee, dat komt echt niet omdat we een hekel aan andere clubs hebben, het zijn voor ons de hoofdstukken in die boeken met verhalen, uit onze prijzenkast. Recent ultiem geluk? Het megadoek van de Brigata Tifosi over drie tribunes, waarna zij na de actie een staande ovatie kregen van het hele stadion... Das #samendran.”

Meest memorabele seizoen

“We hebben bij De Graafschap een historie van culttrainers. Dan heb je één garantie: er gebeurt altijd iets. Het seizoen dat er uitsprong en dat bijna bizar is, was 1990-1991. Simon Kistemaker als trainer, Oly in de goal, Hans Kraay jr. (die stiekem echt goed kon voetballen), maar ook Redeker die gehaald werd van de amateurs, Hofstede die uit de derde klasse kwam en 394 keer scoorde of zo, met naast hem één van de beste voetballers ooit op De Vijverberg Jurrie Koolhof. Ongeslagen kampioen! En het jaar daarop: keihard gedegradeerd, maar wel met strijd, onverzettelijkheid en na iedere nederlaag een staande ovatie. Dat is mijn club.”

De Graafschap in 1991 - Foto: ANP

Wat onbesproken is, maar niet onvermeld mag blijven

“Eigenlijk waren we in de nacompetitie van het seizoen 2003-2004 al snel kansloos. Maar ja, De Graafschap hè, opeens was in de laatste wedstrijd tegen Excelsior toch nog alles mogelijk. Wij moesten winnen van Excelsior en Heracles mocht niet winnen in en bij Volendam. Het uitvak en de extra businessclubvakken voor De Graafschap-supporters in Rotterdam waren al snel uitverkocht. Dus clubcards van andere clubs verzamelen en één iemand naar Woudestein sturen om 65 kaarten te halen voor een thuisvak. Na kaartje 6 kreeg de mevrouw van de receptie toch een gek gevoel en werd de verkoop stil gelegd.”

“De Superboer die de kaarten zou halen, was behangen met piercings en had als bijnaam Iron. Hij probeerde nog de vrouw te overtuigen, tot daar een speler van Excelsior bijkwam. ‘Wat is er aan de hand? Nee, hij is niet van Excelsior, want zo iemand zou ik wel kennen, maar kom op, dat is De Graafschap, mooie club, laat ze toch lekker komen.’ Een paar dagen later zaten we met bijna 150 man in een extra vak. Het spandoekje ‘Zonder Danny Buijs zaten wij nu thuis’, werd na tien minuten weggehaald.”

“In de allerlaatste minuut scoorde Michael van der Kruis uit een corner. Omdat Heracles ook afhankelijk van ons was, zat er een verslaggever van Radio Almelo op de tribune van Woudestein om verslag te doen van onze wedstrijd. Na de 2-3 ging de verslaggever live in de uitzending. Er waren zo veel De Graafschap-supporters die dag, dat het harde gejuich ervoor zorgde dat ze hem in de studio in Almelo niet hoorden, maar uit het gejuich concludeerden dat de thuisclub had gescoord. Dat zou betekenen dat de gelijke tussenstand bij Volendam-Heracles genoeg was Heracles. Dus een dappere radioman in Volendam rende naar de dug-out van Heracles en riep: ‘Excelsior staat voor!’ Waarop de trainer van Heracles zijn team naar achter stuurde, de 2-2 vasthouden... Toen ze door hadden dat het 1.500 Superboeren waren die hadden gejuicht, was het te laat; De Graafschap promoveerde. Die avond nog ging er een ansichtkaart van Doetinchem op de bus naar Radio Almelo: Bedankt, mannen!”

Vergeten voetballer

“Ik ben nu 39 en heb dus het geluk gehad dat ik Jurrie Koolhof, Eric Viscaal, Ali Ibrahim en Hazem Mohamed Emam als goddelijke voetballers in ons shirt heb mogen zien. Maar in dat rijtje hoort wat mij betreft zonder enige twijfel ook Edwin Godee. Klein, gedrongen, bijtertje, maar bovenal een fluwelen trap. Hij was in mijn beleving de eerste profvoetballer die de bal kon laten floaten, die bal zwabberde alle kanten op. Godee op het middenveld betekende strijd als het moest, maar vooral passjes die niemand zag aankomen, vrije trappen en scoren van buiten de zestien. Wat een held!”

Ben jij er ook bij?

De wedstrijd tegen PSV (aanstaande zaterdag) is uitverkocht. Mochten de Superboeren winnen dan herhalen ze het kunstje van 1996: toen won De Graafschap met 2-1 van PSV door doelpunten van Ali Ibrahim (1-0) en Eric Viscaal (2-0).

Zelf de helden van nu aanschouwen? Bestel dan hier kaartjes voor een van de volgende thuiswedstrijden van De Graafschap.

Alle columns en fotoreportages uit de serie

Samen met SANTOS zijn we op zoek naar de ziel van onze achttien Eredivisie-stadions. Fotograaf Marco Magielse gaat op bezoek bij alle 18 Eredivisieclubs om de beleving in en rondom de stadions in beeld te brengen. Daarnaast vragen we een aantal bekende voetbalfans (van een beetje bekend tot heel bekend) wat hun club nu écht voor hen betekent. Bekijk hieronder alle bijdrages tot nu toe.

Dit artikel delen

Lees verder

Meer Eredivisie nieuws