Seyma groeit samen met haar ouders en drie zussen op in Heerenveen. De ouders van Seyma zijn geboren in Turkije en in het gezin wordt voornamelijk Turks gesproken. Doordat Seyma verlegen is en zich onzeker voelt over haar beheersing van de Nederlandse taal, trekt ze zich steeds meer terug en krijgt ze last van straatvrees. ''Ik had een taalachterstand en ik was erg bang dat anderen mij zouden uitlachen.''
Ze houdt van sporten, maar lid worden van een sportvereniging vindt ze te spannend.Wanneer haar ouders voor haar hulp zoeken bij een therapeut, wordt Seyma gewezen op het sportproject van sc Heerenveen, een project om jongeren tussen de 16 en 27 jaar te begeleiden naar een opleiding of een baan. Seyma wordt direct enthousiast. Sporten heeft altijd al haar aandacht gehad en tevens spreekt de groepsvorming met andere jongeren haar aan.
Speciaal voor deze groep is er een sportproject opgesteld in samenwerking met Gemeente Heerenveen en VNN, waarbij de jongeren worden geactiveerd om in het dagelijks leven te participeren. Twee keer per week wordt er gesport en één keer per week staat er ontbijt klaar in het stadion tijdens een rondetafelgesprek.
Volgens sc Heerenveen-verdediger Lucas Woudenberg is het samenkomen in het Abe Lenstra Stadion de kracht van het project: ''Het mooie is dat ze dit in het stadion mogen doen, een hele inspirerende plek, waar ze normaal gesproken niet vaak komen.'' Dit wordt onderstreept door Seyma: ''Als ik het stadion inloop, geeft dat echt een gevoel van ik hoor erbij, daar word ik heel blij van.''
Na haar deelname aan het traject kijkt Seyma voldaan terug: ''Ik durf veel meer, ben fit en heb meer sociaal contact. Dankzij het sportproject ga ik nu meer naar buiten, praat ik meer en ben een sterk persoon geworden, die voor zichzelf opkomt.''
